Vlaams dichter (1539?–1595?). De eerste echte Nederlandstalige Renaissancedichter, die ook in het Frans en het Duits publiceerde. Hij vertaalde Petrarca en net als deze schreef hij vele gedichten waarin hij het dichterschap verheerlijkte.
Hij schreef nieuwe renaissance-genres als sonnetten, oden, elegieën en epigrammen, maar ook nog middeleeuwse genres als rondelen en refreinen. Zijn belangrijkste bundel is Het bosken (1570 of 1571), die sterk onder invloed van Ronsard staat. Van der Noot was destijds een internationaal bekend figuur en had contacten in Engeland, Frankrijk en Duitsland, waar hij langdurig woonde nadat hij in 1569 Antwerpen had moeten ontvluchten vanwege zijn protestantse geloofsovertuiging. Na zijn dood raakte hij echter heel snel in vergetelheid.
