Nederlands dichter (1924–1950), die vaak wordt genoemd als een voorloper van de Vijftigers. Het overheersende thema van zijn werk is het romantische verlangen naar een andere wereld dan de bestaande: ‘o – mijn vriend – deze wereld is niet de echte.’
Bij Lodeizen was dit niet zomaar een traditioneel literair thema maar iets dat voortkwam uit de wetenschap dat hij aan een ongeneeslijke ziekte leed (leukemie). Vaste motieven zijn: reizen, de zee, tuinen, sprookjesachtige werelden en de kindertijd. De sfeer van de gedichten is bijna steeds heel melancholisch; het taalgebruik is nog verwant aan de vooroorlogse poëzie. Lodeizen publiceerde slechts één bundel: Het innerlijk behang (1949), die postuum werd uitgebreid met en andere gedichten (1952) en die zeer vaak herdrukt werd. Aleid Truijens: ‘Het mengsel van geheimzinnigheid en emotionele verstaanbaarheid maakt deze gedichten onweerstaanbaar voor beginnende poëzielezers.’
