Curaçaos romanschrijver; pseudoniem van Frank Efraim Martinus (1936-2015). Arion kreeg grote bekendheid met zijn eerste roman, Dubbelspel (1973). De handeling beslaat één dag en beschrijft hoe vier mannen met dominostenen een nieuw wereldrecord vestigen.
De titel slaat op enkele begrippen uit het spel en op het dubbele spel dat de mannen in hun onderlinge relaties spelen. Door de handeling heen wordt via flashbacks en overpeinzingen het leven van de vier en hun gezinnen getoond en via hen de levensomstandigheden op Curaçao. Nog sterker sociaal-politiek georiënteerd zijn de romans Afscheid van de koningin (1975), over de verhouding tussen Nederland en de vroegere koloniën, en het tamelijk ingewikkeld opgebouwde Nobele wilden (1979), dat een soortgelijke problematiek met betrekking tot Frankrijk behandelt. In deze drie boeken is het de vrouw die ‘de idealistisch-revolutionaire denkbeelden verwoordt’ (K. Beekman) en in wie de hoop op een betere toekomst voor de koloniën is belichaamd.
Arions volgende roman verscheen pas in 1995: De laatste vrijheid. Op een Caribisch eiland, waar een vulkaanuitbarsting dreigt, ontmoeten enkele mensen elkaar door wier ogen we de tegenstelling tussen de vroegere overheersers en het prille zelfbestuur van het eiland te zien krijgen. Het zou weer tot 2006 duren voor de vijfde roman verscheen: De deserteurs. Het is een soort ideeënroman die zich afspeelt ten tijde van de Amerikaanse opstand tegen Engeland aan het eind van de 18e eeuw; erg enthousiast waren de critici er niet over.
Overige werken
1978 Stemmen uit Afrika (gedichten)
2001 De eeuwige hond (verhalen)
