Nederlands romanschrijver (1897–1961). Zijn boeken spelen zich grotendeels af in Oost-Brabant. Zijn belangrijkste thema is de culturele botsing tussen stad en platteland. Veelgelezen romans van hem waren Kinderen van ons volk (1928), Peelwerkers (1930), De goede moordenaar (1931) en Dorp aan de rivier (1934).
Met dit laatste begonnen zijn boeken minder regionaal te worden en ging hij minder dialect gebruiken. Na de oorlog kwam er ook een humoristische toon in zijn werk, zoals in De vrouw met de zes slapers (1953). Over het algemeen is de opbouw van zijn romans tamelijk losjes: soms lijken ze op aan elkaar geschreven verhalen en anekdotes. Coolen is gedurende vele jaren zeer populair geweest maar zijn werk is nu in de vergetelheid geraakt.
Andere romans (kleine keuze)
1929 Het donkere licht
1932 De schone voleinding (vervolg op ‘Kinderen van ons volk’)
1936 De drie gebroeders
