Argentijns generaal die van 1976-81 een militaire junta leidde.
Jorge Videla studeerde rechten en werd daarna docent en commandant aan de Argentijnse militaire academie. Hij klom hoog op in de militaire hiërarchie en werd stafchef van de landmacht. In 1975 stelde president Isabel Péron hem als opperbevelhebber van het Argentijnse leger aan. Het zwakke bestuur van de president was voor de militairen een excuus de macht te grijpen. Videla keerde zich tegen Perón; hij pleegde in maart 1976 een staatsgreep, waarbij hij haar liet arresteren. Videla vormde een junta en werd zelf president.
De junta regeerde met harde hand. De politieke oppositie werd uitgeschakeld en tegenstanders van het regime verdwenen voorgoed van het toneel. In de jaren van de dictatuur werden naar schatting tussen de tien- en dertigduizend Argentijnen vermoord. De economische verzorgingsstaat, een erfenis uit de tijd van president Juan Perón, werd omgebouwd tot een systeem waarin de werknemers de zwaarste lasten moesten dragen. In 1981 droeg Videla de macht over aan een geestverwant, generaal Viola.
Gaandeweg groeide in en buiten Argentinië de kritiek op de dictatuur. Grote indruk maakte het protest van de Dwaze Moeders. Iedere week hielden deze vrouwen op het Plaza de Mayo in Buenos Aires een demonstratie om aandacht te vragen voor hun verdwenen mannen en zonen. Hun actie trok internationaal veel aandacht.
Nadat in december 1983 een einde was gekomen aan de militaire dictatuur werden Videla en andere kopstukken uit de junta voor hun misdaden berecht. Videla werd in 1985 tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Vijf jaar later kreeg hij gratie van president Menem.
