Republiek in West-Afrika; sinds 20 juni 1960 onafhankelijk.
In de vijftiende eeuw vestigden de Portugezen enkele handelsposten aan de rivier de Senegal. Omstreeks 1650 verschenen de eerste Fransen. Het kustgebied bij de monding van de Senegal werd in de zeventiende eeuw het strijdtoneel van Fransen, Nederlanders en Britten. Het voor de kust gelegen eiland Gorée, genoemd naar het Zuid-Hollandse Goeree, was tot in de achttiende eeuw een belangrijk centrum voor de slavenhandel. In 1840 hadden de Fransen de strijd om Senegal in hun voordeel beslist. Na de afschaffing van de slavernij ontwikkelden de Fransen in Senegal de handel in pinda's. Vanuit Senegal veroverde Frankrijk de rest van Frans-West-Afrika. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Senegal vanaf november 1942 een basis voor de geallieerden. Op 25 november 1958 kreeg Senegal zelfbestuur binnen de Franse Unie. Op 4 april vormden Senegal en de Sudanese republiek (het latere Mali) de Mali-federatie, die op 20 juni 1960 onafhankelijk werd. Op 20 augustus stapte Senegal uit de Mali-federatie.
Léopold Sédar Senghor was de eerste president van de republiek Senegal. In december 1962 werd premier Mamadou Dia door de Nationale Vergadering afgezet; een poging tot staatsgreep werd in de kiem gesmoord. Van 1966-74 was Senegal een eenpartijstaat, waarin alleen de progressieve partij (Union Progressiste Sénégalaise, UPS) was toegestaan; Senghor was zowel president als premier. De Senegalese leider had aan het einde van de jaren zestig te kampen met verzet onder brede lagen van de bevolking tegen de dictatuur en de economische malaise; de laatste omstandigheid was een gevolg van de extreme droogte in de Sahel. In 1970 stond Senghor het premierschap af aan Abdou Diouf. Vier jaar later werden op kleine schaal oppositiepartijen toegestaan.
Senghor voerde een op het Westen (met name op Frankrijk) georiënteerde buitenlandse politiek, en streefde naar intensief contact met de West-Afrikaanse landen. Hij was voorstander van beperkte samenwerking met het blanke minderheidsbewind in Zuid-Afrika.
In 1980 droeg Senghor het presidentschap over aan Abdou Diouf, die in 1983, 1988 en 1993 de presidentsverkiezingen op zijn naam schreef. Door meer politieke partijen toe te staan en de perscensuur te beperken, vergrootte Diouf de mogelijkheden om oppositie te voeren. Van 1983-91 kende Senegal geen premier. In 1991 werd Habib Thiam tot premier benoemd. De parlementsverkiezingen van 9 mei 1993 leverden verlies op voor de regeringspartij Parti Socialiste Sénégalaise (PSS, Senegalese Socialistische Partij), sinds 1976 de nieuwe naam van de UPS. De PSS duikelde van 103 naar 84 van de 120 zetels in de Assemblée Nationale. De regeringspartij verloor alle zetels in de hoofdstad Dakar en in de zuidelijke provincie Casamance, waar al sinds het eind van de jaren zestig een afscheidingsbeweging actief was. In tegenstelling tot de rest van Senegal zijn de islamieten daar in de minderheid.
Senegal vormde van 1982-89 met Gambia de confederatie Senegambia. Gambia is een enclave langs de gelijknamige rivier binnen de Senegalese landsgrenzen. Wegens gebrek aan succes werd Senegambia op 30 september 1989 ontbonden.
