Sovjetrussisch politicus; van 1985-90 premier.
Ryzjkov volgde een technische opleiding en werkte daarna als manager in de bewapeningsindustrie. Hij werd op latere leeftijd door Joeri Andropov als secretaris van het Centraal Comité aangesteld. In april 1985 werd Ryzjkov door Michail Gorbatsjov tot lid van het Politbureau benoemd en een paar maanden later tot minister-president. Wegens Ryzjkovs gebrek aan politieke ervaring was er veel kritiek op deze benoeming; Gorbatsjov meende in hem echter een medestander voor zijn hervormingspolitiek te hebben gevonden.
Maar Nikolaj Ryzjkov ontpopte zich al snel als een conservatieve en voorzichtige premier. Hij was tegenstander van het in de herfst van 1990 gepubliceerde plan van de econoom Stanislav Sjatalin, dat de Sovjetunie binnen vijfhon-derd dagen van een planeconomie naar een vrije-markteconomie zou leiden. Ryzjkov kwam daarop met een eigen plan, dat de planeconomie in stand hield en de economische problemen meende te kunnen oplossen door een serie grootscheepse prijsverhogingen door te voeren. Gorbatsjov wilde zijn premier niet ontslaan en besloot in oktober 1990 de twee voorstellen te combineren. Ryzjkov werd fel bekritiseerd door hervormingsgezinde politici en door grote delen van de Sovjetbevolking. Onder druk van de publieke opinie trad hij eind 1990 als regeringsleider af. Een hartaanval was de formele reden voor zijn terugtreden.
