Communistische groepering die van 1975-79 Cambodja in haar greep had.
Met Khmer worden de Cambodjanen bedoeld. De benaming Rode Khmer is afkomstig van prins Norodom Sihanouk, het Cambodjaanse staatshoofd, die in 1967 de term gebruikte voor een verzetsgroep van linkse boeren. In dat jaar werd een boerenopstand met grof geweld neergeslagen, waarbij naar schatting tienduizend doden vielen. De Rode Khmer kreeg steeds meer aanhangers tijdens het rechtse bewind, dat vanaf 1970 aan de macht was. Cambodja raakte in een burgeroorlog verwikkeld. De Rode Khmer werd gesteund door Noord-Vietnam en de Vietcong. In maart 1969 voerden de Verenigde Staten voor de eerste keer bombardementen uit op de Rode Khmer, vervolgens vielen Amerikaanse en Zuid-Vietnamese troepen het land binnen. In april 1975 veroverde de Rode Khmer Pnom Penh, de Cambodjaanse hoofdstad. De leider Pol Pot werd premier van Cambodja.
De Rode Khmer wilde een uiterst radicale revolutie in Cambodja doorvoeren. De bevolking werd heropgevoed. Tegenstanders werden massaal vermoord. Berucht werden de `killing fields', de plaatsen waar de stoffelijke overschotten van duizenden vermoorde Cambodjanen lagen. De bevolking van de hoofdstad werd gedwongen de stad te verlaten. Er moest een nieuwe maatschappij worden gesticht, met als basis het platteland, zonder decadente steden.
In december 1978 greep het buurland Vietnam in, waardoor de terreur van de Rode Khmer in januari 1979 werd beëindigd. De beweging trok zich terug in de grensgebieden van Thailand en Cambodja, om vandaar uit opnieuw een guerrilla te voeren. Na het vertrek van de Vietnamese troepen in 1989 weigerde de Rode Khmer mee te werken aan het vredesproces in Cambodja. Ze saboteerde de verkiezingen, leverde als enige partij de wapens niet in en pleegde aanslagen op de vredesmacht van de Verenigde Naties. De Rode Khmer bleef het nieuws halen door ontvoeringen van en moorden op buitenlanders en door geweld tegen de burgerbevolking.
