Filipijnse machthebber die van 1965-86 president was.
Ferdinand Marcos studeerde rechten op de Filipijnen. Zijn vader was politicus. Marcos bouwde na zijn studie een succesvolle advocatenpraktijk op. In 1938 werd Ferdinand verdacht van de moord op een politieke opposant van zijn vader. Hij kwam in de gevangenis terecht, maar werd door de Hoge Raad vrijgesproken. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende Marcos in het Filipijnse leger. Hij werd door de Japanners gevangengenomen, maar wist te ontsnappen. Na de oorlog beweerde hij een actief guerrillastrijder te zijn geweest. Hij kwam met tweeëndertig onderscheidingen als meest gedecoreerde Filipijnse militair uit de oorlog. Later bleken veel medailles vals te zijn.
Na de oorlog begon zijn politieke carrière. In 1949 kreeg hij een kamerzetel voor de Liberale Partij. Vervolgens werd hij in 1963 voorzitter van de Senaat. In 1964 stapte hij over naar de Nationalistische Partij, die in de oppositie zat. Een jaar later werd Marcos president. Hij voerde een pro-Amerikaans buitenlands beleid. Binnenlands boekte hij aanvankelijk enig succes met hervormingen. Afscheidingsbewegingen van islamieten en communisten leverden de president en diens regering grote problemen op. De binnenlandse strijd slokte veel financiële middelen op.
Als gevolg van massale demonstraties tegen zijn bewind riep hij in 1972 de noodtoestand uit. Het parlement werd ontbonden, politieke tegenstanders opgesloten en de media het zwijgen opgelegd. Marcos werd een dictator. Economisch, politiek en moreel gingen de Filipijnen in snel tempo achteruit. Als tegemoetkoming aan de oppositie werd in 1981 de noodtoestand opgeheven. Marcos deed voorzichtig enige pogingen de democratie te herstellen. De kritiek op de dictator werd echter heftig na de moord op de liberale oppositieleider Benigno Aquino in 1983. Zeer waarschijnlijk was Marcos bij de moord betrokken. In februari 1986 werd Marcos tot winnaar van frauduleuze presidentsverkiezingen uitgeroepen. Er brak een volksopstand uit, gesteund door het leger. Corazón Aquino, de weduwe van de vermoorde oppositieleider, werd de nieuwe president.
Marcos vluchtte het land uit; via de Verenigde Staten kwam hij op Hawaï terecht, waar hij in 1989 overleed. De Filipijnse dictator bleek vele honderden miljoenen dollars in veiligheid te hebben gebracht. Ondanks langdurige gerechtelijke procedures kwam maar een deel van het geld in de Filipijnen terug. Marcos' weduwe Imelda keerde in 1991 naar de Filipijnen terug. Bij de presidentsverkiezingen van 1992 deed ze tevergeefs een gooi naar het presidentschap. In 1995 won ze wel een zetel in het Filipijnse Congres.
