Bezetting van het zuidelijk deel van Libanon door Israël om de strijders van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) te verdrijven.
De invasie begon op 6 juni 1982 als antwoord op aanhoudende terroristische acties vanaf Libanees grondgebied. Ondanks de aanwezigheid van een vredesmacht van de Verenigde Naties (UNIFIL), trok het Israëlische leger op naar de hoofdstad Beiroet. De PLO-strijders sloegen massaal op de vlucht.
De Israëlische bezetting van Zuid-Libanon was geen onverdeeld succes. Het verblijf van de Israëlische troepen duurde veel langer dan de bedoeling was. Bovendien kreeg Israël zware internationale kritiek op het oogluikend toestaan van de massamoord op Palestijnen door Libanese christelijke milities in de vluchtelingenkampen Sabra en Chatilla. In 1985 trok Israël zich gedesillusioneerd uit Libanon terug. Wel hielden de Israëli's een ongeveer tien kilometer brede strook in Zuid-Libanon bezet. Israël beschouwde dit gebied als een veiligheidszone en als buffer tegen aanvallen van islamitische strijdgroepen op Noord-Israël. Regelmatig voerden de Israëli's (lucht)aanvallen uit op stellingen van vijandige milities in de veiligheidszone.
