Een organisatie van de Verenigde Naties die de internationale handel wil bevorderen.
Het Internationaal Monetair Fonds werd in 1944 in Bretton Woods opgericht. Het doel van het IMF is de internationale handel te bevorderen door de wisselkoersen van de valuta stabiel te houden, de monetaire samenwerking tussen de staten te bevorderen en krediet te verlenen aan landen met betalingsbalansproblemen. De oprichting van het IMF was een reactie op het chaotische internationale betalingsverkeer in de jaren dertig.
Tot 1979 waakte het IMF over de handhaving van de vaste wisselkoersen. Na 1979 had ieder land het recht elk gewenst systeem van wisselkoersen te kiezen, overigens wel onder toezicht van het IMF.
De 179 lidstaten (eind 1995) dragen financieel bij aan het Fonds door deelnemingen (quota) in te brengen, gebaseerd op hun economische positie. Die deelnemingen vormen de kredietbron van het IMF. Iedere deelnemer kan voor vijfentwintig procent van zijn quotum aanspraak maken op een onvoorwaardelijk trekkingsrecht op het Fonds. Wil een land meer lenen, dan ontvangt het voorwaardelijke trekkingsrechten. Het IMF kan in zo'n geval voorwaarden stellen, zoals verlaging van de overheidsuitgaven, vermindering van staatssubsidies en dergelijke. Met trekkingsrechten wordt bedoeld dat een land valuta van andere lidstaten kan kopen in ruil voor de eigen valuta.
Het IMF is een intergouvernementele of supranationale organisatie, dat wil zeggen dat er namens een aantal regeringen wordt gehandeld en besluiten kunnen worden genomen die voor de lidstaten bindend zijn.