Noord-Iers strijdster voor de burgerrechten, van rooms-katholieke afkomst.
Bernadette Devlin studeerde psychologie in Belfast, waar ze betrokken raakte bij de rooms-katholieke beweging voor gelijke burgerrechten. De katholieken in Noord-Ierland (Ulster) werden aan het eind van de jaren zestig zwaar getroffen door werkloosheid, een van de oorzaken van het uitbreken van de Noord-Ierse burgeroorlog. Devlin streefde naar opheffing van de achterstand van de rooms-katholieke minderheid ten opzichte van de protestantse meerderheid, die economisch veel minder kwetsbaar was. In tegenstelling tot de protestantse dominee Ian Paisley, stelde Devlin de economische strijd boven de religieuze strijd. Volgens haar moesten de katholieke en protestantse arbeiders samen strijden voor emancipatie en politieke medezeggenschap.
Devlin werd op 17 april 1969 gekozen tot lid van het Britse Lagerhuis. In de zomer van dat jaar reisde ze naar de Verenigde Staten, waar ze honderdduizend dollar inzamelde voor de verbetering van de situatie in Noord-Ierland. In december 1969 werd ze wegens het deelnemen aan onlusten tot een half jaar gevange-nisstraf veroordeeld. In het begin van de jaren zeventig werd ze om dezelfde reden nog twee keer gearresteerd en tot gevangenisstraffen veroordeeld. In 1973 beëindigde Devlin haar politieke carrière.
