Eilandrepubliek in de Indische Oceaan; op 6 juli 1975 onafhankelijk geworden.
De Comoren werden in de vijftiende eeuw door de Portugezen ontdekt. De eilanden stonden tot de komst van de Fransen in het begin van de negentiende eeuw onder het bestuur van islamitische sultans. Het eiland Mayotte werd in 1841 een Frans protectoraat; de andere eilanden volgden in 1886.
Op 6 juli 1975 werden de Comoren de onafhankelijke Federale Islamitische Bondsrepubliek der Comoren, met uitzondering van Mayotte dat Frans bleef. Ahmed Abdallah Abderrahman werd tot president gekozen. Drie weken laten werd hij gearresteerd tijdens een staatsgreep, uitgevoerd door Europese huurlingen onder leiding van de Fransman `Bob' Denard. In 1978 werd Abderrahman in zijn ambt hersteld, nadat opnieuw huurlingen van Denard het heersende linkse bewind omver hadden geworpen. De regering van de Comoren stond sympathiek tegenover Zuid-Afrika. Tot aan het eind van de jaren tachtig werden de salarissen van de presidentiële lijfwachten door Zuid-Afrika betaald. De Comoren dienden als doorgangshaven voor Zuid-Afrikaanse wapentransporten aan de RENAMO, een verzetsbeweging in Mozambique. Op 27 november 1989 werd president Abderrahman vermoord door zijn eigen lijfwachten, die onder bevel van Denard stonden. De moord vond kort na een referendum plaats waarin 92 procent van de Comorese bevolking vóór een grondwetswijziging had gestemd, die een derde zesjarige ambtstermijn van de president mogelijk maakte. Denard werd kort daarop uitgewezen.
Na een tweede verkiezingsronde op 11 maart 1990 werd Said Mohammed Djohar winnaar van de eerste vrije presidentsverkiezingen sinds de onafhankelijkheid. De nieuwe president moest in de volgende jaren regelmatig het hoofd bieden aan couppogingen. Een nationale conferentie stelde in het voorjaar van 1992 een nieuwe grondwet op, die door de bevolking werd goedgekeurd. In november en december 1992 werden voor het eerst verkiezingen voor de Federale Assemblée gehouden. De verkiezingen gingen gepaard met geweld en intimidatie. Geen van de eenentwintig partijen wist een absolute meerderheid in het tweeënveertig zetels tellende parlement te behalen. President Djohar ontbond op 19 juni 1993 het parlement en kondigde nieuwe verkiezingen aan, omdat de verdeeldheid in het parlement het land onbestuurbaar dreigde te maken. Op 12 en 20 december 1993 werden die verkiezingen gehouden. De nieuw gevormde Rassemblement pour la Démocratie et le Renouveau (RDR, Vereniging voor de Democratie en de Vernieuwing) van president Djohar behaalde vierentwintig zetels en daarmee een absolute meerderheid.
In de zomer van 1995 pleegde Denard opnieuw een staatsgreep. Franse militairen maakten met geweld een einde aan de acties van de huurling.
