Een internationale conferentie waarop besloten werd tot oprichting van het Internationaal Monetair Fonds en de Internationale Bank voor Herstel en Ontwikkeling (Wereldbank).
De conferentie werd in een plaatsje in de Amerikaanse staat New Hampshire gehouden. De 44 landen die de akkoorden van Bretton Woods ondertekenden, spraken af na de oorlog vaste wisselkoersen voor de munteenheden in te voeren om de economieën een stabiele basis te geven. De verschrikkingen van de economische wereldcrisis van de jaren dertig, die de opkomst van het nationaal socialisme hadden bevorderd, waren een belangrijke drijfveer voor deze afspraken.
In 1971 werd een ingrijpende internationale monetaire hervorming doorgevoerd, waarbij de inwisselbaarheid van de dollar in goud werd opgeschort. De dollar was de laatste munteenheid die een vaste relatie tot het goud kende: 35 dollar per ounce goud. De waarde van de dollar was aangetast door de versterkte concurrentiepositie van Europa en Japan en de inflatoire financiering van de Vietnam-oorlog; de Amerikanen hadden erg veel dollars laten bijdrukken om de oorlog te kunnen betalen. Met deze monetaire hervorming kwam een einde aan de Bretton Woodsakkoorden.
