Israëlisch staatsman, die vrede sloot met Egypte; premier van 1977-83.
Menachem Begin werd in het Russische stadje Brisk, ook wel Brest of Bzescz genoemd, geboren. Het stadje was eeuwenlang Pools geweest; sinds het einde van de achttiende eeuw viel het onder Rusland. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Begins familie door de Duitsers uitgemoord. Begin zelf wist in 1942 naar Palestina te ontsnappen.
Menachem Begin werd leider van de terreurgroep Irgoen, die actie voerde tegen de Britten en de Arabische inwoners van Palestina. In 1948 behoorde hij tot de oprichters van de Cheroet partij. Hij voerde in de Knesseth oppositie tegen David Ben Goerion. In 1977 behaalde Begin met het rechtse Likoed blok een overwinning bij de parlementsverkiezingen en werd zelf premier.
Ondanks zijn reputatie van havik ontving hij in november 1977 de Egyptische president Anwar Sadàt, die als eerste Arabische staatshoofd een bezoek aan de staat Israël bracht. Begin reageerde positief op pogingen van de Amerikaanse president Carter om tot vrede in het Midden Oosten te komen. Op 17 september 1978 sloten Egypte en Israël de Camp David akkoorden; op 26 maart 1979 werd in het Witte Huis in Washington een vredesverdrag tussen beide landen ondertekend. Uit waardering voor het vredesinitiatief ontvingen Begin en Sadàt in 1978 de Nobelprijs voor de vrede.
In 1982 ging Begin akkoord met een Israëlische invasie in Libanon, bedoeld om de kracht van de PLO te breken. Die invasie liep uit op een langdurige, zeer kostbare bezetting van een deel van Libanon, zonder dat de Israëli's veel succes boekten. In augustus 1983 nam Begin onverwacht ontslag als premier. Dat ontslag was vermoedelijk veroorzaakt door de teleurstellende gang van zaken in Libanon.
