Chileense president (1990-94) die de overgang van dictatuur naar democratie leidde.
Patricio Aylwin werd als de zoon van een rechter geboren. Voordat hij zijn politieke loopbaan begon, was hij hoogleraar rechten en economie. In 1957 werkte hij mee aan de oprichting van de christen-democratische partij, waarvan hij lange tijd de leider was. Tijdens het bewind van Allende was Aylwin voorzitter van de senaat. Hij stond in 1973 niet onwelwillend tegenover de coup van generaal Pinochet, maar in de loop van diens bewind ging hij zich steeds sterker tegen de dictatuur verzetten. In december 1989 werden voor het eerst in negentien jaar vrije presidentsverkiezingen gehouden. Aylwin won met een grote meerderheid en Pinochet ging morrend akkoord met de machtsoverdracht in maart 1990.
Als president verwierf Aylwin grote populariteit. Hij liet de misdaden van de militairen tijdens de dictatuur door een speciale commissie onderzoeken. Ondanks bewezen schendingen van de mensenrechten, werden uiteindelijk maar weinig schuldigen berecht. Een belangrijke reden hiervan was de dreiging van Pinochet met een nieuwe coup.
In 1991 begon de Chileense economie spectaculair te groeien: de koperexport steeg, de inflatie daalde en de buitenlandse investeringen namen aanzienlijk toe; alleen de groei van de werkgelegenheid bleef enigszins achter. Ondanks deze successen stelde Aylwin zich vanwege zijn leeftijd niet meer kandidaat voor de presidentsverkiezingen van 11 december 1993. Zijn christen-democratische partijgenoot Eduardo Frei Ruiz-Tagle volgde hem op 11 maart 1994 op.
