Uitingen om bevestiging en instemming en/of ontkenning en weigering te kennen te geven.
Zij vinden hoofdzakelijk via het hoofd plaats, zoals ‘het hoofd afwenden’, ‘het hoofd draaien’, ‘het hoofd schudden’, ‘het hoofd opwippen’ of ‘het hoofd zwaaien’. Deze bewegingen kunnen een bevestiging, een aanmoediging, een ontkenning, maar ook een begrijpende, instemmende of feitelijke instemming inhouden. Verder kunnen ‘ja/nee uitingen’ ook plaatsvinden via de mond, de ogen en de handen.
“Ja-uitingen” worden in de regel als vanzelfsprekend aanvaard, doch “nee-uitingen” worden veelal niet geaccepteerd. “Nee-uitingen” hebben in principe twee waarheden in zich, namelijk:
~ een “nee-uiting” kan anderen kwetsen;
~ dezelfde “nee-uiting” kan je persoonlijkheid en/of karakter uitdrukken of bevestigen.
Door een “nee-uiting” trekken we vaak de grens tussen onszelf en anderen, waar tevoren misschien nog helemaal geen verschil was. Een “nee-uiting” tegen anderen is in wezen van de zaak een “ja-uiting” tegen jezelf.
