Itten formuleert het simultaancontrast als: het verschijnsel dat bij het zien van een gegeven kleur onze ogen tegelijkertijd de complementaire kleur oproepen.
Deze simultaan ontstane kleur is niet écht aanwezig, maar ontstaat pas in ons oog; bijv. een zwarte streep op een rode ondergrond kan zo groen lijken; vgl. met successief contrast.
