wat voorafgaat aan de logica. Dit begrip danken we aan Lévy-Bruhl die het gebruikte om er de geestesgesteldheid van ongeciviliseerde mensen mee te karakteriseren.
Later heeft hij dit begrip verlaten omdat het z.i. onjuist was. Tegenwoordig spreken we van ‘wilde gedachte’ ( → Lévi-Strauss), natuurlijke uitdrukking van het menselijke psychisme, welke niet is misvormd door de eisen van de moderne beschaving. Tijdens de ontwikkeling van de denkwereld van het kind, constateert men een ‘prelogische fase’ die gekenmerkt wordt door redeneringsnormen die indruisen tegen de logische causaliteitsregels en die der niet-tegenstrijdigheid.
