Het waterrijke veenpolderlandschap ten oosten van Den Ilp en Landsmeer. Kenmerkend zijn complexen min of meer strookvormige kavels, waarvan de grenzen in het noorden geren.
Door (sloten verwijdende) ontveningen werd het polderlandschap steeds waterrijker. De hoog middeleeuwse structuur bleef daarbij echter wel goed herkenbaar.
Naarmate de waterrijkdom van het gebied toenam verminderde het aantal over land bereikbare percelen. Het gebied werd dan ook steeds minder aantrekkelijk voor de landbouw.
Vanwege zijn grote botanische en ornithologische waarde worden honderden hectaren van het gebied inmiddels echter als natuurreservaat beheerd. Speciale vermelding verdienen het voorkomen van heidevegetaties en de invloed van brakke milieucondities op de flora.
Strikt genomen zou de naam Ilperveld slechts mogen worden gebruikt voor het gebiedsdeel dat onder de voormalige gemeente Ilpendam ressorteerde. Om praktische redenen wordt echter ook het vanouds Landsmeerse zuidelijk deel van het waterlandschap zo genoemd.
