Seneschal (seneschalk, senescalcus, dapifer), oudste dienaar. In de Karolingische tijd en in Frankrijk tijdens de Capetingen, was de seneschal de ambtenaar die aan het hoofd van de hofhouding stond en de zorg voor de koninklijke tafel op zich nam.
Hij trad soms ook als rechter op en was betrokken bij het beheer van de domeinen. Het ambt verdween in 1191.
