Postwezen, tot 1799 bestonden in de Noordelijke Nederlanden alleen stedelijke en particuliere postdiensten. Het postmeesterschap was een lucratieve betrekking, die de stedelijke regenten voor zichzelf en hun familie en vrienden behielden.
In 1747 kwam in Holland een einde aan deze praktijken en werden de posterijen door de stadhouder overgedragen aan de Staten Generaal. In 1799 werden de posterijen genationaliseerd en in 1807 kwam de eerste nationale Postwet tot stand. Na 1813 volgde een periode van verval. Door de hoge tarieven ging het postwezen steeds meer op een belastinginstrument lijken. Particuliere vervoerders ontdoken het staatsmonopolie op de post. Met de Postwet van 1850 kwam hieraan een einde. Op 1.1.1852 werd de postzegel ingevoerd, waarvan het gebruik in 1870 verplicht werd gesteld.
Vanaf de 16e eeuw tot 1793 was het geregelde postvervoer in België in handen van de familie Thurn und Taxis. Bij de Franse annexatie werden de posterijen een openbare dienst. In België kon pas in 1836 een zelfstandige postdienst worden ingericht.
