Martens, Adriaan, Belgisch medicus, *8.6.1885 Bocholt, +26.9.1968 Astene. Als aanhanger van de → Vlaamse Beweging ijverde hij voor de invoering van het Nederlands als officiële taal van de universiteit in Gent.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog aanvaardde hij het hoogleraarschap aan de door de Duitse bezettingsautoriteiten `vernederlandste' Gentse universiteit en was hij lid van de met Duitse steun opgerichte Raad van Vlaanderen. Na de oorlog werd hij als collaborateur veroordeeld en week hij uit naar Nederland. In 1935 keerde hij terug naar België en werd benoemd tot lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Geneeskunde. Hoewel hij tot degenen behoorden die door de wet van 1937 amnestie kregen, lokte zijn benoeming een politieke crisis uit. De `kwestie Martens' leidde in 1939 tot de val van de regering Spaak. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd hij opnieuw hoogleraar in Gent. Na de bevrijding werd hij geïnterneerd, maar onder druk van de publieke opinie werd hij vrijgelaten.
