Margar-etha van Beieren, gravin van Henegouwen (1345-1356), van Holland en Zeeland (1346-1354), *1311, +23.6.1356 Le Quesnoy; dochter van → Willem III van Holland en Johanna van Valois, zus van → Willem IV van Holland.
Zij huwde op 26.2.1324 keizer Lodewijk IV van Beieren. Na de dood van haar kinderloze broer Willem IV van Holland (Willem II van Henegouwen) werd Margaretha 1345 gravin van het → spilleleen Henegouwen. Door haar echtgenoot werd zij op 13.1.1346 beleend met de graafschappen Holland (Margaretha I van Holland), Zeeland en Friesland. In 1346 stelde zij haar zoon → Willem (V) als regent aan over Holland. In 1350 ontnam zij hem echter zijn regentschap omdat ze met hem in onmin was geraakt; zij nam zelf het bestuur van Holland ter hand. Hiertegen rees al gauw verzet van de meeste Hollandse steden. Willem, die zich in 1351 tot graaf liet uitroepen, verwierf de steun van de Kabeljauwen en Margaretha werd bijgestaan door de Hoeken. De Zoen van Bergen (7.12.1354) beslechtte de strijd in het voordeel van Willem die nu werd erkend als graaf van Holland en Zeeland en als heer van Friesland. Margaretha behield Henegouwen. (→ Hoekse en Kabeljauwse twisten)
