Lubbers, Rudolph Frans Marie, Nederlands politicus, *7.5.1939 Rotterdam. Lubbers studeerde van 1957-1962 aan de Nederlandse Economische Hogeschool in Rotterdam.
Van 1963-1965 was hij directiesecretaris bij het familiebedrijf de machinefabriek Hollandia bv in Krimpen aan den IJssel en vanaf 1965 mededirecteur van dit bedrijf. Daarnaast was hij bestuurslid van het Nederlands Christelijk Werkgeversverbond, lid van het presidium van de Federatie Metaal en Elektrotechniek (fme), lid van de werkgeversdelegatie bij cao-onderhandelingen in de metaalindustrie, lid van de Rijnmondraad en lid van de programma-adviesraad van de kro. In 1968 was Lubbers betrokken bij de radicale stroming in de Katholieke Volkspartij, die resulteerde in de oprichting van de → Politieke Partij Radikalen; hij bleef echter zelf lid van de kvp. Van 1973-1977 was hij minister van Economische Zaken in het kabinet-Den Uyl. Van 1977-1982 was hij lid van de Tweede Kamer voor het cda; vanaf 1978 trad hij als fractievoorzitter op. In 1981 was hij kabinetsinformateur. Vanaf 1982 was Lubbers driemaal premier: kabinet-Lubbers-Van Aardenne (cda-vvd, 1982-1986); kabinet-Lubbers-De Korte (cda-vvd, 1986-1989); kabinet-Lubbers-Kok (cda-PvdA, 1989-1994). Het tweede kabinet-Lubbers kwam ten val doordat de vvd-fractie in de Tweede Kamer het oneens was met het kabinetsbeleid inzake het reiskostenforfait. Lubbers was de langstregerende Nederlandse minister-president.
