Latijns Keizerrijk, kruisvaardersstaat (1204-1261), die ontstond toen de vierde → kruistocht (1202-1204) tot de verovering van Constantinopel had geleid. Het Latijnse Keizerrijk omvatte vrijwel geheel Europees Griekenland, maar kende een zwakke leenrechtelijke inrichting en stond regelmatig aan aanvallen van de Bulgaren en de restanten van het Byzantijnse rijk bloot.
In 1261 heroverden de Byzantijnen vanuit het aangrenzende Nicea Constantinopel.
De keizers van het Latijns Keizerrijk waren: Boudewijn IX van Vlaanderen als Boudewijn I (1204-1205); Hendrik van Vlaanderen (1206-1216); Peter van Courtenay (1217); Yolande van Vlaanderen (1217-1219); Robert van Courtenay (1221-1228) en Boudewijn II (1228-1261).
