Kasselrij [Lat. castellania, Fr. châtellenie of burggraafschap], territoriale indeling van het middeleeuwse graafschap Vlaanderen. Het graafschap werd bestuurd door een burggraaf of kastelein.
Deze functie is vergelijkbaar met die van → baljuw en → meier in andere gewesten. De burggraven hadden in hun kasselrij bestuurlijke en rechterlijke bevoegdheid; verder bewaakten ze namens de graaf de burcht en bekleedden het voorzitterschap van de schepenbank binnen de kasselrij. Hun ambt was erfelijk. Kasselrijen zijn ontstaan in de 11e eeuw rondom de belangrijkste grafelijke burchten. In Vlaanderen bleven de kasselrijen tot 1795 bestaan als een soort plattelandsdistrict. Daarna werd de bestuurlijke indeling van de Franse republiek ingevoerd.