Huysmans, Camille (Kamiel), Belgisch politicus, *26.5.1871 Bilzen, +25.2.1968 Antwerpen. Hij was van 1897 tot 1904 actief in de vakbeweging en de journalistiek.
Van 1905 tot 1922 en van 1939 tot 1944 was Huysmans secretaris van de Tweede Internationale; in deze laatste periode was hij tevens voorzitter. Ook op nationaal vlak speelde hij een belangrijke rol in de socialistische beweging en in de → Vlaamse Beweging. Voor de Eerste Wereldoorlog zette hij zich samen met Frans van → Cauwelaert en Louis → Franck (`de drie kraaiende hanen') in voor de vernederlandsing van de Gentse universiteit en speelde hij een belangrijke rol bij de totstandkoming van het → Compromis des Belges. Van 1910 tot 1965 was Huysmans lid van de → Kamer van Volksvertegenwoordigers en herhaaldelijk minister: van Kunsten en Wetenschappen (1925 1927), van Openbaar Onderwijs (1947 1949) en van 1946 tot 1947 eerste minister van een links kabinet. Toen hij bij de verkiezingen van 1965 vanwege zijn hoge leeftijd door de bsp niet meer kandidaat werd gesteld, probeerde hij met een eigen socialistische lijst in het parlement te komen. Hij werd niet gekozen, maar wel uit de bsp gestoten.