Gereformeerde Gemeenten in Nederland en Noord-Amerika, verbond van Nederlandse protestantse Kerken. Het verbond vindt zijn oorsprong in de → Gereformeerde Kerken (onder het Kruis) en de gemeenten die ontstaan zijn door het optreden van dominee Ledeboer in 1841 (→ Gereformeerde Kerken in Nederland).
Dominee Ledeboer vond studie niet nodig; zijn preken waren uitstortingen van zijn gemoed. In 1907 werden een aantal van de kruisgemeenten, de Ledeboeriaanse en nog enkele andere kleine gemeenten door dominee G.H. → Kersten samengebracht in één kerkverband. Zij stellen zich op de grondslag van de Drie → Formulieren van Enigheid en van de → Dordtse kerkorde. In 1927 werd in Rotterdam een Theologische School gesticht. De Gemeenten hebben de volgende kenmerken: de uitverkiezing staat centraal; men hecht aan oudtestamentische zondagsrust; de positie van de vrouw in de gemeente is ondergeschikt; men wijst iedere vorm van verzekering af en verwerpt media als de televisie. In politiek opzicht steunt men veelal de sgp. In 1953 splitsten de → Gereformeerde Gemeenten in Nederland zich af.
