Dissenters [Eng., andersdenkenden], religieuze dissidenten, (groepen) mensen wier geloofsopvattingen afwijken van die van de staatskerk in een bepaald land. In de officieel gereformeerde Noordnederlandse Republiek werden dissenters niet vervolgd (op een korte hetze tegen de → remonstranten na), maar het was doopsgezinden, rooms-katholieken enzovoort niet toegestaan overheidsambten te vervullen.
Aan deze toestand kwam een eind ten tijde van de → Bataafse Republiek (1798). In de Zuidelijke Nederlanden werd de discriminatie van niet-rooms-katholieken in 1781 door → Jozef II officieel opgeheven (Tolerantie-edict).
