(geb. 1907) Frans schrijver en diplomaat, werd wegens zijn medewerking aan de regering-Vichy tijdens WO II in 1945 uit zijn ambt ontslagen. Zijn eerste roman, Les amitiés particulières 1944 (Verholen vriendschap; bekroond), geeft een scherpzinnige beschrijving van de sfeer in een r.k. jongensinternaat en wordt algemeen als zijn meesterwerk beschouwd.
In zijn latere romans, die stilistisch nog steeds goed verzorgd zijn, mikt P. op de sensatiezucht van het grote publiek door intriges en (vermeende) schandalen te onthullen, zoals in Les ambassades 1951 en Les dés de Saint-Pierre 1955 (De sleutels van Sint-Pieter). Een uitzondering hierop vormt het autobiografische La mort d'une mère 1950. In Les fils de la lumière 1961 (over de vrijmetselaars) en Les juifs 1965 spelen ironie en boosaardigheid een niet onbelangrijke rol en deze riepen dan ook de nodige protesten op. Later werk o.a. Les Américains 1968, Des Français 1970, Tableaux de chasse 1976, Propos secrets 1977, Biographie d'Alexandre le Grand 1977-'81 (3 din.), L'enfant de coeur 1978 en La soutane rouge 1983.
