(1916-1982) Duits-Zweeds toneelschrijver en beeldend kunstenaar, verliet in 1934 Duitsland en werd in 1945 Zweeds staatsburger. Zijn door Kafka beïnvloede toneelstukken hebben als thema het oninvoelbare en onverklaarbare van de werkelijkheid, vaak aan de hand van autobiografische gegevens.
Het eerste succes kwam met het vanwege de lange titel kort aangeduide Marat-Sade 1964 (MaratSade; verfilmd in 1966), waarin het probleem vrijheid-onvrijheidzinloosheid centraal staat. In Gesang vom lusitanischen Popanz 1967 kritiseert hij het kolonialisme in Angola, in Vi'et Nam Diskurs 1968 (Viet Nam) vormt de Vietnamoorlog het thema. Overig werk o.a. Der Turm 1948, Die Ermittlung 1965 (over Auswitz), Wie dem Herrn Mockinpott das Leiden ausgetrieben wird 1968 Trotzki im Exil 1970, Hölderlin 1971 en Der Prozess 1975, waarin hij terugkeerde tot Kafka. Ook uit zijn romans spreekt W.'s sociale engagement; hiertoe behoren; Fluchtpunkt 1962 (Einde van een vlucht). Das Duell 1972 (verhaal) en de trilogie Asthetik des Widerstandes 1971-'81. In Notizbücher 1971-1980 1981 wordt de ontstaansgeschiedenis van de trilogie gegeven.
