(1882-1961) Duits schrijver. Na een opleiding tot werktuigbouwkundige studeerde hij schilderkunst in München.
Als overtuigd pacifist emigreerde hij tijdens WO I naar Zwitserland. Terug in Duitsland vestigde hij zich in 1920 als schrijver in Berlijn. Zijn eerste roman, Die Räuberbande 1914, werd bekroond en maakte hem op slag beroemd. Een hoogtepunt in zijn oeuvre vormt de novellenbundel Der Mensch ist gut 1918 (De mensch is goed), die na verschijnen direct werd verboden als 'een manifest tegen de oorlogsgeest'.In 1933 ging de antifascist F. — enkele van zijn boeken werden publiekelijk verbrand — wederom in ballingschap en hij vluchtte naar de VS. In 1950 keerde hij terug.
De sociaal-kritische en antifascistische tendensen in zijn romans als Der Bürger 1924 (De burger), Das Ochsenfurter Männerquartett 1927, Von drei Millionen drei 1932 (Drie van drie miljoen) maakten in de loop der jaren plaats voor een algemeen psychologische themathiek, bijv. in Karl und Anna 1927 (Karei en Anna) en Mathilde 1948. Hij schreef ook toneelwerk.
