(1846-1900) Portugees schrijver, studeerde rechten, was advocaat. Als consul verbleef hij in Havana, Bristol en Parijs.
Hij behoorde tot de Generatie van 1870, die maatschappelijke vernieuwing voorstond en op literair gebied een voorbeeld zag in het realisme van Flaubert. E. probeerde zijn ideeën te formuleren in een romancyclus. Hij voltooide echter slechts drie delen, O crime do padre Amaro 1875 (De misdaad van pater Amaro), O primo Basilio 1877 (Neef Basilio) en Os Maias 1888. Hierin analyseerde hij de Portugese tekortkomingen en stelde zaken als de hypocrisie der geestelijkheid, de desintegratie van het gezin en de corruptie van de politici aan de kaak. Zijn laatste werken, Correspondência de Fradique Mendes 1900 en A cicade e as serras 1901, bevatten geen duidelijke strekking meer.
