(1632-1704) Engels filosoof en pedagoog, grondlegger van het moderne empirisme. Hij bestreed de aanwezigheid van aangeboren ideeën in de mens en vatte de geest op als een 'tabula rasa' (onbeschreven blad), waarvan alle ideeën uit de ervaring stammen.
In Essay concerning human understanding 1690 geeft hij aan hoe eenvoudige waarnemingen in de menselijke geest tot complexe ideeën worden gecombineerd en onderscheidt hij primaire kwaliteiten (vorm, omvang, beweging), die in werkelijkheid bestaan, en secundaire (kleur, geluid), die uitsluitend voor de waarnemers bestaan. L. toonde zich in drie Letters on toleration 1689-'93 een voorvechter van verdraagzaamheid. Verder werk o.a. Two treatises on government 1690 en Some thoughts concerning education 1693.
