(1884-1966) Frans schrijver en arts, schreef aanvankelijk poëzie en toneelstukken. Tijdens WO I was hij legerarts en hij legde zijn bittere ervaringen vast in de boeken La vie des martyrs 1917 (Martelaren) en Civilisation 1918.
Daarna publiceerde hij vele romans en essays, waaruit diepe menslievendheid spreekt en waarvan twee cyclussen vermeldenswaard zijn: de vijfdelige Vie et aventures de Salavin 1920-'32 (over een middelmatige, eigenlijk onbenullige man) en de tiendelige Chronique des Pasquier 1933-'45 (het verslag van de sociale opgang van een Parijse familie). In 1953 werd D. tot lid van de Académie française gekozen, waarvan hij van 1942-'46 secretaris was.