(eig. François de Montcorbier, 1431-na 1463) Frans dichter.
Studeerde letteren, verkoos een losbandig leven en moest na de moord op een priester in 1455 Parijs verlaten. Na een tijd van zwerven keerde hij terug, waarna hij in 1462 vanwege een vechtpartij ter dood veroordeeld werd, hetgeen werd omgezet in tienjarige verbanning; het is onbekend wat er daarna van hem geworden is. Zijn dichtwerk bevat twee grote werken, ni. Lais of Le petit testament 1456, bestaande uit veertig achtregelige strofen, waarin hij echte en verzonnen bezittingen vermaakte aan vriend en vijand, en Testament of Le grand testament 1461, samengesteld uit dezelfde strofen, afgewisseld door balladen en andere gedichten. Dit is zowel een literair kunstwerk als een historisch document, dat een levendige afschildering geeft van het Parijse leven in de 15e eeuw. Zijn gehele oeuvre, waartoe nog behoren Poésies diverses en Ballades en jargon, ademt een voortdurende angst voor de dood. Daarnaast overheerst weemoed om de vergankelijkheid van jeugd en schoonheid. 'Verzamelde gedichten' bevat vertaalde poëzie.
