(1900-1976) Zweeds schrijver, debuteerde in 1924 met een novellenbundel, maar kreeg bekendheid door zijn vierdelige autobiografische ontwikkelingsroman Romanen om Olof 1934-'37 (gedeelte: De weg naar onzekerheid). Zijn afschuw van het nationaal-socialisme blijkt uit de roman Soldatens aterkomst 1940 en uit de Krilon-trilogie 1941-'43, die handelt over een verzetsgroep.
Na WO II publiceerde hij o.a. nog Drömmar om rosor och eld 1949 (Dromen van rozen en vuur), een historische roman over het proces tegen een Franse priester. In 1974 ontving J. samen met zijn landgenoot Harry Martinson de Nobelprijs voor literatuur.
