(1888-1953) Amerikaans toneelschrijver, begon in 1912 tijdens een verblijf in een sanatorium te schrijven. Zijn vroege werk stond onder invloed van het naturalistische pessimisme van Strindberg en Gorki, maar na 1920 publiceerde hij symbolistische stukken.
Hij geldt als de wegbereider voor schrijvers als Tennessee Williams en Arthur Miller. Bekende stukken: Bound East for Cardiff 1916, Gold 1921 (Goud), Desire under the elms 1924, Mourning becomes Electra 1931 (Rouw past Electra), Ah, wilderness 1933, The iceman cometh 1946, Long day's journey into night 1956 (De tocht naar het duister; afrekening met zijn familie en jeugd) en A moon for the misbegotten 1957. In 1936 werd hem de Nobelprijs voor letterkunde toegekend.
