(eig. José Martinez Ruiz, 1874-1967) Spaans schrijver, behoorde tot de Generatie van 1898.
Na zijn rechtenstudie was hij enige tijd werkzaam als journalist bij 'El Imparcial'; hij werd ontslagen wegens zijn protest tegen de slechte sociale toestanden in Andalusië. Hierna legde hij zich geheel toe op het schrijven. Na een aantal eerdere publikaties trok hij de aandacht met El alma castellana 1899, maar naam maakte hij met de in de nihilistische stijl van de Generatie van 98 geschreven trilogie La voluntad 1902, Antonio Azorin 1903 en Las confesiones de un pequeho filósofo 1904, waarin jeugdherinneringen vermengd zijn met filosofische beschouwingen. La ruta de Don Quijote 1905 (De route van Don Quijote) gaat over Spanje en het Spaanse volk. Nadien bepaalde A. zich tot het publiceren van sceptische essays als Los pueblos 1905, Castilla 1912 en Una hora de Espaha 1924 (Een uur in Spanje). Zijn korte verhalen werden o.m. gebundeld in Cuentos 1956.
