[elektriciteit]
Het tarief in rekening gebracht door de netbeheerder bij een aangeslotene ter dekking van de kosten van de transportdienst (Begrippenlijst).
Het transporttarief is het tarief dat verschuldigd is voor de transportdienst.
De transporttarieven zijn:
a). het tarief voor transport, niet zijnde het onder b genoemde transport, beschreven in de §§ 3.4–3.).8 TarievenCode [§§ 3.4 3.7: transportafhankelijk transporttarief; § 3.8: transportonafhankelijk transporttarief];
b). het tarief voor het transport van blindenergie, beschreven in § 3.9 TarievenCode (artikel 3.3.1 TarievenCode).
Het transporttarief is één tarief waarvoor netgebruikers toegang hebben tot het gehele elektriciteitsnetwerk, ongeacht de vraag met wie er feitelijk een contract gesloten is en onafhankelijk van de transportafstand (Nota naar aanleiding van het Verslag, TK 1997-1998, 25 621, nr. 7, p. 47).
Het tarief waarvoor transport van elektriciteit, met inbegrip van de invoer, uitvoer en doorvoer van elektriciteit, ten behoeve van afnemers zal worden uitgevoerd (Ontvangst en terinzagelegging voorstel tariefstructuren).
Het transporttarief is gefundeerd op het beginsel van Netwerk Service en op het beginsel van point tariffs (punt 3.2 Uitgangspunten nettarieven). Doorslaggevend voor de tariefcategorie waarin een aansluiting valt is het spanningsniveau waarop de aangeslotene is aangesloten (dit volgt uit Rechtbank Assen 19 februari 2002, te vinden op www.rechtspraak.nl, LJN-nr. AD9485, Zaaknr. 27897).
Het transporttarief wordt berekend uit de kosten die verband houden met het transport van elektriciteit over het elektriciteitsnet, de kosten van de daarmee gepaard gaande elektrische verliezen, de kosten die gemaakt moeten worden om transportbeperkingen op te heffen en de kosten voor het regelen van de kwaliteit van de transportdienst (bijvoorbeeld het regelen van de zogenaamde blindlasthuishouding). (punt 3.2.5 Uitgangspunten nettarieven).
Voor het transport van elektriciteit gelden gereguleerde transporttarieven. Deze tarieven betreffen maximumtarieven en worden door de minister van Economische Zaken vastgesteld, met inachtneming van het belang dat door middel van marktwerking ten behoeve van afnemers een doelmatige bedrijfsvoering en kostenverlaging worden bevorderd, en met toepassing van de formule die is neergelegd in artikel 41, eerste lid, Elektriciteitswet 1998. Onderdeel van deze formule is de zogenaamde x-factor, de korting ter bevordering van de doelmatige bedrijfsvoering door netbeheerders (artikel 41, eerste lid, Elektriciteitswet 1998).
Iedere netbeheerder die het transport van elektriciteit verricht, zendt jaarlijks voor 1 oktober aan de minister van Economische Zaken een voorstel met betrekking tot de door hem te hanteren maximum transporttarieven (artikel 40 Elektriciteitswet 1998). Indien het voorstel niet tijdig aan de minister is gezonden, stelt de minister de tarieven uit eigen beweging vast (artikel 41, vierde lid, Elektriciteitswet 1998).
Artikel 29, eerste lid, Elektriciteitswet 1998 bepaalt dat het transporttarief betrekking heeft op de ontvangst van elektriciteit door een afnemer, ongeacht de plaats van opwekking van de elektriciteit en van de aansluiting waar de elektriciteit op het Nederlandse net is gebracht, of op het invoeden van elektriciteit door een afnemer, ongeacht de plaats van ontvangst van elektriciteit. Er is derhalve sprake van een afstandsonafhankelijk transporttarief, ofwel postzegeltarief.
Het transporttarief wordt in rekening gebracht bij iedere afnemer die een aansluiting heeft op een net dat wordt beheerd door een netbeheerder (artikel 29, tweede lid, Elektriciteitswet 1998).
Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat de wetgever het mogelijk heeft gemaakt in de tariefstructuren te bepalen dat het transporttarief niet alleen bij eindverbruikers maar ook bij producenten in rekening wordt gebracht. Op deze wijze kunnen de transporttarieven de toe- of afname van transportkosten reflecteren die het gevolg kunnen zijn van de aansluiting van een productie-eenheid op het net (punt 3.2.6 Uitgangspunten nettarieven).
Het transporttarief bestaat uit een transportonafhankelijk element, uitgedrukt in een bedrag in guldens en een transportafhankelijk element, waarvan de tariefdrager nader wordt vastgesteld door minister van Economische Zaken (artikel 29, derde lid, Elektriciteitswet 1998). (punt 3.2.7 Uitgangspunten nettarieven).
Het (afstandsonafhankelijke deel van het). transporttarief dient mede ter dekking van de kosten die zijn verbonden aan verplichtingen die voor het tijdstip van intrekking van de Elektriciteitswet 1989 door de aangewezen vennootschap (SEP). zijn aangegaan met betrekking tot de aanleg van een verbinding voor het transport van elektriciteit tussen Nederland en Noorwegen (artikel 29, vijfde lid, Elektriciteitswet 1998).
Zie ook: aangewezen vennootschap, D: aansluiting, D: aansluittarief, D: bakstenen, D: blindenergie, D: netwerktarief, D: Netwerk Service, D: postzegeltarief, D: systeemdiensttarief, D: transportdienst.
Vergelijk: F: tarief.
[gas]
Het transporttarief is het tarief dat verschuldigd is voor de transportdienst.
In de Gaswet wordt de term transporttarief niet gedefinieerd.
Voor zover het transport van gas aan vrije afnemers betreft, gelden indicatieve tarieven, die door de gastransportbedrijven worden vastgesteld op basis van de door de directeur DTe gepubliceerde richtlijnen (artikel 13 Gaswet).
Op grond van de richtlijnen moet het transporttarief worden opgebouwd uit een transportonafhankelijk deel en een transportafhankelijk deel.
Zie hierover: transportafhankelijk deel van het transporttarief en transportonafhankelijk deel van het transporttarief.
Voor het transport aan beschermde afnemers (tot 1 januari 2004). en kleinverbruikers (na 1 januari 2004). gelden gereguleerde transporttarieven. Deze tarieven betreffen maximumtarieven en worden door de minister van Economische Zaken vastgesteld, met inachtneming van het belang dat door middel van marktwerking ten behoeve van afnemers een doelmatige bedrijfsvoering en kostenverlaging worden bevorderd, en met toepassing van de formule die is neergelegd in artikel 80, eerste lid, Gaswet. Onderdeel van deze formule is de zogenaamde x-factor, de korting ter bevordering van de doelmatige bedrijfsvoering door netbeheerders (artikel 80, eerste lid, Gaswet).
Iedere netbeheerder die het transport van gas verricht dat bestemd is voor levering aan beschermde afnemers (tot 1 januari 2004). of kleinverbruikers (na 1 januari 2004). zendt jaarlijks voor 1 oktober aan de minister van Economische Zaken een voorstel met betrekking tot de door hem te hanteren maximum transporttarieven (artikel 81 Gaswet). Indien het voorstel niet tijdig aan de minister is gezonden, stelt de minister de tarieven uit eigen beweging vast (artikel 82, vierde lid, Gaswet).
Zie ook: gereguleerde toegang, D: indicatieve tarieven, D: transportafhankelijk deel van het transporttarief, D: transportonafhankelijk deel van het transporttarief, D: x-factor.
