is een vermogen dat alleen mensen hebben, om uiting te geven aan gevoelens en onderling te communiceren. Alleen door de s. zijn cultuur en traditie mogelijk.
Het spraakvermogen komt in het begin van het 2de levensjaar tot ontwikkeling en deze ontwikkeling zet zich in de loop van het leven voort dit overeenkomstig de oefening, begaafdheid en aanleg. De ontwikkeling van de s. is gebonden aan het gehoor. Doofheid leidt langzamerhand tot verlies van de s. Wanneer de mens van het allereerste begin van zijn leven doof is, blijft hij stom. Door systematisch oefenen kan men echter ook bij doven het spraakvermogen tot ontwikkeling brengen; dit gebeurt in instituten voor doofstommen. De s. wordt beheerst door hersencentra die middenvoor in de hersenen liggen.