(iriscopie, irisdiagnostiek): is het aflezen van veranderingen van het regenboogvlies welke ziekten een patiënt heeft doorgemaakt en aan welke hij nu lijdt. Ignaz von Péczely is de grondlegger van deze leer.
De afzonderlijke segmenten van het regenboogvlies zouden corresponderen met organen en delen van organen en veranderingen in de opbouw. De kleuring, enz. van de iris in bepaalde segmenten zou wijzen op reeds doorgemaakte of nog bestaande ziekten van de inwendige organen. Deze methode wordt voornamelijk door leken beoefend; zo was Pastor F elke een meester op het gebied van de ogendiagnose. Artsen maken zelden gebruik van deze methode, omdat men er tot nu toe niet in geslaagd is de uitkomsten van de ogendiagnostiek op overtuigende wijze in overeenstemming te brengen met de academische diagnostiek.
