1. adv., in ’t alg., ternauwernood, nauwelijks, wel niet, vix teneor, quin accurram, Cic., affirmare vix possumus, Cic., vix aut omnino non, Cic.
2. adv., in ’t bijz., van tijd = nauwelijks, pas, zo even, juist, advenio Acherunte vix, Poëta bij Cic.; m. volgend cum, poët. ook et, = nauwelijks . . . toen, vix erat hoc plane imperatum, cum . . . videres, Cic., ook zonder cum of et, b.v. vix proram attigerat, rumpit Saturnia funem, Verg., vix bene (nauwelijks goed) desieram, rettullit illa mihi, Ov.; versterkt door dum, gewl. als een woord: vixdum, b.v. vixdum dimidium dixeram, intellexerat, Ter., vixdum coetu nostro dimisso, Cic., ook m. volgend et, Liv.; versterkt door tandem = dan toch, eindelijk eens, ah, vix tandem sensi stolidus! Ter., vix tandem legi litteras dignas Appio, Cic.
