I. ĭi, n.
a. eig., voetzool.
b. ĭi, n. meton., voetstap, -spoor, spoor, vestigium facere in foro, het forum betreden, Cic., vestigiis alqm sequi, Liv., en consequi, Cic., vestigiis instare, Liv., ook van dieren, v. ungulae, Cic., vooral van het spoor van wild, b.v. alcium vestigia, Caes.; overdr., spoor in ’t alg., frons non calamistri notata vestigiis, Cic.; fig., vestigiis ingredi patris, Cic., zo ook alcs vestigia per sequi, Cic., alqm ipsius vestigiis per sequi, Cic., ook = spoor, teken, kenteken, vestigia sceleris, avaritiae Cic. | poët. = voetzool, voet, vestigia sinistri pedis, de linker voet, Ov.
II. ĭi, n. (stand)plaats, post, in suo vestigio mori malle, quant fugere, Liv., vestigium, in quo ille postremum institisset, Cic.; plaats (van een verbrande stad), puinhopen, in vestigiis huius urbis, Cic.; overdr., tijdstip, ogenblik, eodem et loci vestigio et temporis, Cic., in illo vestigio temporis, Caes., vand. adv., e (ex) vestigio, op hetzelfde ogenblik, terstond, Cic., Caes.
