1. adv. als bevestigend antwoord = inderdaad, zeker, werkelijk.
2. adv. sterk adversatief = in waarheid echter, daarentegen, echter, maar, non modo (tantum, solum) . . . verum etiam, niet slechts . . . maar ook, Cic. | in ’t bijz., bij een overgang = maar, echter, verum veniat sane, Cic., versterkt: verum enim, Ter. (vgl. enimvero), verum enim vero, Cic.; bij het afbreken der rede, verum praeterita omittamus, Cic.
3. i, n., zie verus.
