terrŭi, terrĭtum (2);
1. in ’t alg., verschrikken, schrik aanjagen, alqm, Cic., urbem incendiis, Cic., territus animi, Sall., m. ne etc., Liv., Hor.
2. praegn., drijven, jagen, profugam per totum orbem, Ov.; afschrikken, bangmaken, a repetunda libertate, Sall., m. ne etc., Liv., m. quominus etc., Caes.
