Tartărŏs, tartărus

betekenis & definitie

i, m. en plur. Tartăra, ōrum, n. de onderwereld, het schimmenrijk, de Tartarus.

Daarv. Tartărĕus, tot de Tartarus behorende, Tartareĭsch, onderaards; poët. = verschrikkelijk, vox, der Furie, Verg.