fŭi, esse,
1. overzijn, -blijven, nog voorhanden zijn, duae partes, quae mihi supersunt illustrandae, Cic., biduum supererat, Caes., quod superest, de rest, Verg., maar quod superest, scribe, quaeso, etc., wat ik nog zeggen wilde, Cic., superest, m. ut etc., Plin. ep., of c. inf., Ov., Liv. | in ’t bijz., nog over zijn = nog leven, - in leven zijn (blijven), overleven, patri, Liv., pugnae, Liv., absol., Suet.
2. rijkelijk -, in overvloed voorhanden zijn, volkomen toereikend zijn, vereor ne iam superesse mihi verba putes, quae dixeram defutura, Cic., fama lovi superest, Ov.; in ongunstige zin = te veel zijn, ut neque absit quidquam neque supersit, Cic. | (poët.) = volkomen opgewassen zijn, labori, Verg.
3. bij-, ter zijde staan.
