1. ĭi, n. in ’t alg., een zitbank, vir imi subselli, een onaanzienlijk man, Pl.
2. ĭi, n. in ’t bijz., in de curie, longi subsellii iudicatio et mora, de langdradige beraadslaging in de senaat, waarbij men alles op de lange baan schuift, Cic.; bij het gerecht, vand. subsellia meton. = gerechten, rechtbanken, versari in utrisque subselliis (als advokaat en als rechter) optimā et fide et famā, Cic.
